Çay saati geldi yorgunlukların
Sisli puslu havada
Sıcak battaniye kokusu
Dolaptan hiç çıkmamış çay fincanları
Misafir bekleyen üzeri örtülmüş koltuklar
Tozlu raflarda kaldı ulaşamadığım mutluluklar
Dışarda kalmış bir kedi sesi içeri alınmayan
Yanlızca kendi hayatına tembellik etmiş
Nafile çabalarım yaşlanıyor
Hiç durmadan derin derin çektiğim ahlar
Doldurabilirmisin bu kadar büyük bir boşluğu
Ben seni çağırmaya üşenirken
Kendin gelebilirmisin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder