Gelme!

Onarmadan ruhunu
Çıkarmadan örtünü
Dolaşmadan dünyayı
Bulaşmadan birine
Kaynaşmadan kimseye
Sırnaşmadan sevdiğine
Atılmadan kodese
Satılmadan düşmana
Dayak yemeden
Kahkaha atmadan
İçini boşaltmadan
Kabuk bağlamadan
Yara almadan
Dibe düşmeden
Hedef  koymadan
Limit tanımadan
Hırs yapmadan
Huzuru tatmadan
Aldatıp aldatılmadan
Sınırları zorlamadan
Risk almadan
Çaba harcamadan
Doğru olmadan
Yanlış yapmadan
İkisini birbirinden ayırmadan
Kısaca...
Gelme adam olmadan...
                                  S.Demir

sabah uyanıp bi bakıyorsun ki sen eski sen değilsin... hayat pollyannanın bile artık yeter dediği noktada...

şeytanlaşıyoruz herşeyi göze alarak ve dibine kadar battık batacağımız kadar.....

ey şeytanın oğlu yastığın rahatmı uyku nasıl uyku...

insanoğlu seni diğerlerinden farklı kılan zekandır diye duymuştum ama bence seni farklı kılan işkence yaparken duyduğun hazdır...

Jinda'ya

Uyu meleğim uyu

Uyuki büyüyebilesin

Kucağımda uyu

Uyuki dinlenebilesin

Kalbini verme kimseye

Vermeki üzülmeyesin

İçini açma kimseye

Açmaki kirlenmeyesin

Yaralı büyüttüm aşkları

Derinlerime sakladım

Sen saklama aşkını

Saklamaki mutlu olabilesin

Ne acı ne keder nede kin

Barındırma içinde

Barındırmaki hep melek kalabilesin

Bahar gülümsemende gizlidir

Kışı götürdün ömrümden

Karşına çıkacak her kimse

Baharı hiç çıkarmasın gönlünden

Jindam ALLAH'ım benden alsın

Sana versin ömrümden

S.Demir

Saryam minik prensesim

Uzun bir yol karlı kışlıdır

Zaman işte hep acılarla nakışlıdır

Tek tesellim koca dünyada

Saryam melek bakışlımdır 

Bilirsin ateşten gömlektir    

Seni kaybetme düşüncesi    

Yaparsa yapar kahpe felektir

Olmaz bunun ne bahane nede gerekçesi

Saryam minik prensesim

Çağırıyorum gelmiyormu sesim

Dünya yıkılsa bırakmam

En sonunda tükensede nefesim

İlham veriyorsun her şaire

Konu olursun her şiire

Sayende hayatı öğrendim

Artık hem anneyim hem talebe

S.Demir

Newroz piroz be

Kuçka topkın dı içikın
Zincire wan sıki bı kın

... Çek hare Newroze veket
Har bı gezewa wan ket

Le sere xu rake mezek
Lı ser çiya sewrık veket
du qena dıbeji kezewa wan hey
Lı şune heyı topık tezek

Mı çend cara go ti tera
Xun batıl nawi lı vıra
Du bu sebeba çend bıra
De xor xuna mırova

Lı şeva newroze rojhelat
Dıne dıheji denk dıki
Mırove men lı ser çiya
Dıqeri u bandıki
Va keçıka xuranedi
Newroza hevalan piroz dıki

                     S.Demir
 

Dargınım Eskilere

Küçük cılız kız sabahın bi vakti saat olmuş beş
Babam uyandırırdı sallanma haydi dedi koş
Kuşlar bile ötmedi güneş kendini göstermedi
Elimde küçük bi çanta içinde kuru birkaç ekmek
Koşturdum koyunları kuzuları otlatmaya
Korku dolu gözlerim
Gün doğsada geçse içimdeki bu karanlık sebebsiz fırtına
Hep etrafta gözlerim olurda
Belki biri gelir bu karanlık dağ başına
Havada serin
Ağladım ama derinden derine
Garip kalmışım be ana
Türkümü, şarkımı ağıtmı bilemedim
Yükselttim sesimi dağ başında
Kucak istedim içten saran el istedim
Şefkatle okşayan
Yorgan istedim ısıtıp saran
Buydu o gün tek hayalimde kalan
Kuzular koyunlar bırakmış tüylerini
Bilmediler garip acıyan
Bu gariptenden garip kalbimi
Olmadı hiç bir zaman ne bi bebeğim nede bir şekerim
İsyandaydı yaşayan cansız bedenim
Keşke olmasaydı o eskide kalan günlerim
Beni benden alıp giden acı dolu günlerim
Hep savunmak için hazırladım kendimi
Küçüğüm ama çok küçük
Olmasaydı eskiden kalan günlerim
Söyletmeseydi beni bu kadar derin
Hani yokki eskiye dair hiç bir güzel şiirim
Fırtınalar kopartıyor kalemim yansın yine tüm bedenim
Silinsin geçmişte kalan tüm anılarım acılarım
Ve bide nefretimle karışmış kalemle kağıtlarım
                                        Beritan Kaymak   

Yanlız öl

Upuzun bir koridor

Kasvetli tuhaf anlaşılmayan,rahatsız edici bir koku

Yavaş yavaş ilerledi

Koridorun sonundaki pencereye doğru

Biliyordu tanıdığı kimse yoktu

Ama genede bakacaktı pencereden

Bir ümit bir ufak ışık

Baktı bi daha baktı

Bir offf çekti derinden

Ölmek üzereydi kederinden

Durup düşündü bir an

Tüm sevdikleri gitmişti elinden

Yeni yeni anlıyordu

Kendini sorguluyordu

Zenginken ne çoktu akraba,eş,dost

Şimdiyse atıldı bir köşeye

Koca hastahane dar geliyordu

Zaman akıp gider seni beklemez

Dün elinde olan mal mülk

Senle bugüne gelmez

Suçu kimsede arama

Gerçek dostlarını bırakan sendin

Sahteleri elbetteki senle yola devam etmez

Şimdi yanlız kalda düşün

İler tutar yanı yok bu işin

Yalnız öleceksin hastahanede

Geçmişte yaptıkların için....

S.Demir

yanlış anlamaya müsaittir insanlar onlar ne düşünecekler diye yaşamak yaşamını kısıtlamaktır buda özgürlüğünü kendi elinle yok etmektir sen doğru bildiğin yoldan git senin doğru yolda olduğunu görebilenler elbet senle gelecektir bunu görmek istemeyenler ise zaten kör bir zihniyetin kurbanlarıdır

Suuuussssss

İnsana hastır işkence ve zulüm
bilmez doğadaki hiç bir varlık bunu gülüm
Rüzgar sevmese ağacı
Toplayıp getirmez bulutları hergün
Evet bir rüzgar esmeli
Ve konuşturmalı ağacı
Kuytuya saklanmış tüm kelimeleri kıskandırırcasına
Ve getirdiği bulutlar kavuşmalı birbirine
Hasret giderip ağlamalı
Ağaç yağmura doymalı
Ve rüzgar kendine yeni yerler aramalı
evet bir tek ağaç konuşmalı
ve rüzgar esmeli
Benim tembel vicudumda sessizce oturup dinlemeli
                                                     S.Demir.......  Beritan Kaymak'ın katkılarıyla

SuS

Sustuğun her saniye düşüncelerine ve hayal gücüne yaptığın yatırımdır.
                                                                                                       S.Demir

http://www.youtube.com/watch?v=dQvJSg5Qu4Q&feature=related

Üvey vicudum

Soğuk demirin tadını almış

Ayazda üşümüş üvey vicudum

Seni istemiyorum

Ağır geliyorsun  bana

Sürekli üşüyorsun

Yinemi acıktın

Yinemi korkuyorsun acıktığını söylemekten

Kirleniyorsun durmadan

Dudakların patlıyor dayak yiyince

Neden çalışacağın yerde

Bir kenarda uyuyakalıyorsun

Neden uyanamıyorsun

Birileri bağırmadan sana

Artık taşıyamıyorum

Öne düşmüş

Başın ağır geliyor

Neden gizli gizli ağlıyorsun

Yutkunamadan

Neden görülmüyorsun

Çokmu ufaksın

Çokmu savunmasız

Peki o zaman niye sığamıyorsun

Bu acımasız dünyaya

İstemiyorum seni ağır geliyorsun

Taşıyamıyorum kimsenin istemediği

Soğuk demirin tadını almış

Ayazda üşümüş üvey vicudum

S.Demir

Öyle işte...

Düşmanların istediği oldu

Darmadağın olduk

Toparlayamaz artık

Bir annenin akşam oldu girin içeri demesi bile

Kavuşamaz artık

Kangren olmuş kollarımız

Aynı vicutta olsak bile...

S.Demir

Zaman

Bugünmüydü acaba düne özlem,
geleceğe merak, geçmişe sünger
yoksa dünmüydü bugünü değerlendirmek gerek dediğimz
yada yarınmı gerçekleşir beklentilerimiz
yoksa şu an dediğimiz şey asla elimizde durmayıp kayıp giden saniyelermi
Bilmen gereken nedir acaba?
Senin hiç bir şeye( kadere ve zamana) hükmedemiyor olmanmı....
Bardağın dolu tarafıdır zaman her şeye ilaçtır demek
Boş tarafıysa o yarayı açanında zamanın ta kendisi olması
Set çekebilmeli aslında
Akan bir nehri durdurur gibi durdurmalı zamanı
Otuzmudur acaba bu akışı durdurma isteğinin başlangıcı

                                                           S.DEMİR

Kardan hasret yaptım

Tane tane yağıyorsun

İçime doğru

Yaz gelmeden gelmessin sen

İçime doğdu

Derinlere dalıyorum

En dibe doğru

Sen nasılsa duymuyorsun

Bağırsam ne çare...

S.Demir

Mutlaka biri ayırır

Hasret kalır bazen

Bulutlar birbirlerine

Aşkla sarılıp hasret gidermeğe

Dünya küçük elbet gelirler bir araya

Bir şehirde veya okyanusta

Sorar biri diğerine

Hangi rüzgar getirdi seni buraya

Cevap veremez hıçkırmaktan

Acır yalnız geçirdiği aylara

Aniden bir lodos eser

Sarmaş dolaş olur bulutlar

Gökyüzü karalar bağlar 

Uzun sürsede hasret gidermeleri

İkiside bardaktan boşalırcasına ağlar

Sabırsızca güneş girer aralarına

Parlak ışığı göz alır

Ve kaçınılmaz son

Sevenleri mutlaka biri ayırır

S.Demir

Tanrı Ressam Dünya resim

Korkup,saklandıkça

ve sustukça inancını kaybetti

Bıraktı kendini

İlhamı hiç kaybolmayan

Ressamın eline

Ve

Tanrı kalemini kullandı

Çizgilerini daha derin attı

Gözleri için mor,

Saçlarının arasına beyaz,

Kırmızıyıda dudaklarının kenarından akıttı

Ressam nasıl istediyse öyle yaptı

Üstüne beyaz bir örtü,

Resmi kaldırıp diğerlerinin yanına bıraktı...

Ve

Böylece eserlerine bir yenisini daha kattı....

S.Demir

Köyümü Özledim

Özledim çok özledim duman kokulu köyümü özledim,
ufak tefek kargaşalı sokakları
Yaz mevsimini özledim kırları ağlayan cocukları
Kuş seslerini....
daracık sokaklarını taş duvarları
kerpicten ufak evlerini
akşamların serin havasını
Demlenmiş bide siyah çayını
özledim yağmurlu havasını
Telaşlanan anaları
ahırdaki hayvanlarına ter döken babaları
özledim kuş bakışlı camilerini
Sabahın köründe ezan sesleri
Camiye giden yaşlı dedeleri
Özledim okul yolarında koşan çocuklarını
Özledim işte küçük köyümü özledim 
acsıyla tatlısıyla, iyisiyle, kötüsüyle,
birlik olan köyümü
Özledim düğünlerini
Gece seslerini neşeli yüzlerini
gizli aşklarını özledim işte köyümü özledim


                                            Beritan Kaymak

Gönül Kapısı

Madem teşrif edeceksin gönül haneme

O zaman susma da parolayı söyle......

S.DEMİR

Dostmusun düşmanmı?

Düşmanın binlerce laf söyler

kuyunu kazarda kazar....

Girdikçe o kuyulara      

daha güçlü çıkarsın    

ama

Dostunun tek kelimesi

mahfına yeterde artar bile,

Heleki o insana yıllarını

vermişsen

Yazan:S.DEMİR