Kurumuş yapraklar düşüyor mezarına, rüzgara dargın,
Vatanını bırakıp kaçmış gibi korkak ve savunmasız
Annesini yitirmiş bir bebek gibi çaresiz
Aşkla yoğurulmuş hamurdan çıkan ekmek kokusuna hasret
Yorgun ayaklarım koşar sana
Kafamda isyanına karşı gelen, duyamadığın feryadım
Yanlışlardan ördüğüm siyah kaderimin yegane doğrusu
Nerdeyse yanlışın oraya geleyim
Nerdeyse hataların söyle oraya geleyim
Doğrularımı bırakırım senin için
Saçımın örgüsünü açar gibi
Yanında yaralı bir kuş için yer varsa
Gelirim, kaldığım yerden kaçar gibi
Tozlu toprağı gökyüzü sayar gelirim sana doğru uçar gibi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder