Babam uyandırırdı sallanma haydi dedi koş
Kuşlar bile ötmedi güneş kendini göstermedi
Elimde küçük bi çanta içinde kuru birkaç ekmek
Koşturdum koyunları kuzuları otlatmaya
Korku dolu gözlerim
Gün doğsada geçse içimdeki bu karanlık sebebsiz fırtına
Hep etrafta gözlerim olurda
Belki biri gelir bu karanlık dağ başına
Havada serin
Ağladım ama derinden derine
Garip kalmışım be ana
Türkümü, şarkımı ağıtmı bilemedim
Yükselttim sesimi dağ başında
Kucak istedim içten saran el istedim
Şefkatle okşayan
Yorgan istedim ısıtıp saran
Buydu o gün tek hayalimde kalan
Kuzular koyunlar bırakmış tüylerini
Bilmediler garip acıyan
Bu gariptenden garip kalbimi
Olmadı hiç bir zaman ne bi bebeğim nede bir şekerim
İsyandaydı yaşayan cansız bedenim
Keşke olmasaydı o eskide kalan günlerim
Beni benden alıp giden acı dolu günlerim
Hep savunmak için hazırladım kendimi
Küçüğüm ama çok küçük
Olmasaydı eskiden kalan günlerim
Söyletmeseydi beni bu kadar derin
Hani yokki eskiye dair hiç bir güzel şiirim
Fırtınalar kopartıyor kalemim yansın yine tüm bedenim
Silinsin geçmişte kalan tüm anılarım acılarım
Ve bide nefretimle karışmış kalemle kağıtlarım
Beritan Kaymak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder