19.9.12

..........

Zaman kimine ilaç kimine zehir
Durgunlaşır damarlarındaki bu deli nehir
Kimisi başına buyruk kimisi esir
Aklını yetim bırakır acıların
Sabrının sınırına etmez tesir

Kimbilir belki layığımız buydu
Belki yaptıklarımızın mükafatıydı
Belliki daha sonralarına sakladığımız mutluluğumuz
Kaldırıldığı tozlu raflarda unutuldu....

Hiç yorum yok: